الو سلام! منزل خداست ؟

دو، چهار، چهار، سه، چهار ... منزل خداست؟

الو! سلام این منم مزاحمی که آشناست

هزار دفعه این شماره را دلم گرفته است

ولی هنوز پشت خط در انتظار یک صداست

شما که گفته اید پاسخ سلام واجب است

به ما که می رسد حساب بنده هایتان جداست؟!

الو! دوباره قطع و وصل تلفنم شروع شد

خرابی از دل من است یا که عیب از سیم هاست؟

خدا! صدای تو نمی رسد کمی بلندتر

صدای من چطور؟ خوب و صاف و واضح و رساست؟

اگر اجازه می دهی برات درد دل کنم

شنیده ام که بر تمام دردها شفاست

خدا مرا بغل کن کمی نوازشم بده

حضور دست های تو عجیب گرم و با صفاست

سر مرا به شانه ات بگیر تا سبک شوم

پناه گاه این دل شکسته شانه ی شماست

خدا مرا ببخش مزاحمت شدم

دوباره زنگ می زنم، دوباره تا خدا خداست!!!

...

کودکی هایم اتاقی ساده بود...

قصه ای دور اجاقی ساده بود

شب که می شد نقش ها جان می گرفت

روی سقف ما که طاقی ساده بود

می شدم پروانه خوابم می پرید

خوابهایم اتفاقی، ساده بود...

قهر می کردم به شوق آشتی

عشق هایم اشتیاقی ساده بود

ساده بودن عادتی مشکل نبود

سختی نان بود و باقی ساده بود...

سراپا اگر زرد پژمرده ایم
ولی دل به پاییز نسپرده ایم
چو گلدان خالی ، لب پنجره
پر از خاطرات ترک خورده ایم